O kwiatku, kwiatku mały,
jakże zazdroszczę ci spokoju
coś w tobie jest ze skaly
coś w tobie jest ze zdroju,
coś ze zwierzęcia w lesie,
coś z gwiazdy, błyszczącej z daleka,
coś z blasku, który mgła niesie,
coś z iskier, gdy kuźnię wiatr chłoszcze,
tylko nic nie ma z człowieka
i tego ci, kwiatku, zazdroszczę.
jakże zazdroszczę ci spokoju
coś w tobie jest ze skaly
coś w tobie jest ze zdroju,
coś ze zwierzęcia w lesie,
coś z gwiazdy, błyszczącej z daleka,
coś z blasku, który mgła niesie,
coś z iskier, gdy kuźnię wiatr chłoszcze,
tylko nic nie ma z człowieka
i tego ci, kwiatku, zazdroszczę.
/Przerwa-Tetmajer Kazimierz/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz